کارت اعتباری و بانکی در زمان هخامنشیان

تاریخچه کارت اعتباری و بانکی در زمان هخامنشیان

کارت اعتباری و بانکی از زمان هخامنشیان در ایران وجود داشته است.کارت های اعتباری که به طور معمول به نام کارت های بانکی ، کارت مگنت، کارت مغناطیسی، کارت عابر بانک شناخته می شوند. پیشینه کارت های اعتباری به زمان هخامنشیان برمی گردد. این کارت ها مورد استفاده ایرانیان باستان قرار گرفته است. کارت مذبور که مانند کتیبه می باشد در سال ۱۹۳۷ برای انجام تحقیقات به دانشگاه خاورشناسی شیکاگو ارسال شده بود و هم اکنون به سازمان میراث فرهنگی ایران بازگردانده شده است. لازم به ذکر است که روی این ۳۰۰ کتیبه یافت شده یک سری اطلاعات در رابطه با اقدامات داخلی امپراطوری ایران باستان حک شده است. همچنین روی آنها اطلاعاتی در مورد قلمرو ایرانیان و کارکرد روزانه کارگران نیز بوده است. جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص کارت های اعتباری هخامنشیان تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

ساختار کارت عابربانک هخامنشی

کتیبه های هخامنشی از خاک رس ساخته می شدند. حکاکی روی آنها نیز با خطوط میخی صورت گرفته است. همچنین زبانی که برای نوشتن روی لوح ها مورد استفاده قرار می گرفته از نوع میخی و اکدی بوده است. قدمت آنها به اواسط فرمانروایی داریوش اول، یعنی از سال ۵۰۹ قبل از میلاد مسیح تا ۴۹۴ پیش از میلاد بر می گردد. اطلاعات مربوط به میزان جیره غذایی روزانه کارگران روی این کتیبه ها حک می شده است. مقاماتی که در نزدیکی مناطق امپراطوری بودند کتیبه‌ ها را به پایتخت ارسال می نمودند تا میزان پرداختی‌ شان به کارگران در آنها ثبت گردد. لازم به ذکر است که بر اساس تحقیقاتی که روی این لوح ها شده است اطلاعاتی در رابطه با قلمرو و پایتخت ایران در حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نیز مشاهده شده است. از دیگر موارد استفاده این کارت های اعتباری بدست آوردن اطلاعات مربوط به نماینده هایی که به این مناطق رفت و آمد داشته اند بوده است.

در این خصوص یک از پژوهشگران این موسسه به نام چارلز جونز بیان نموده است :

• این کتیبه ها مشابه کارت اعتباری یا قبض هستند و در آن دوران برای انتقال اطلاعات مهم میان مقامات و ماموران استفاده می شده است.

اطلاعات کشف شده از کارت های اعتباری هخامنشیان

بر اساس آنچه از این لوح ها بدست آمده است جیره ی غذایی روزانه یک کارگر مرد بالغ معادل ۱٫۵ کیلوگرم جو و ۰٫۵ کیلو نوشیدنی بوده است. البته این میزان متناسب با موقعیت اجتماعی افراد متغیر بوده است. به صورتی که دریافتی بسیاری از کارگران ۲ یا ۵ برابر این مقدار بوده است. حتی افرادی با موقعیت اجتماعی بالاتر بیش از آن را دریافت می نمودند. بنابراین می توان با استفاده از کتیبه‌ های هخامنشی می توان از اصالت کارگران آگاه شد. به عنوان مثال می توان مشخص نمود که کارگری که در پایتخت کار می کند از کدام کشور آمده و در امپراطوری ایران مشغول به کار است.